تا حالا فکر کردیم ما چه  هستیم ؟جایگاه ما در این جهان کجاست ؟اصلاچرا اومدیم ؟به کجا می خواهیم بریم؟

روزها فکر من این است و همه شب سخنم                که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود                                  به کجا میروم آخر ننمایی وطنم

مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا              یا چه بوده است مراد وی از این ساختنم

آنچه از عالم عِلوی است من آن می گویم                     رخت خود باز بر آنم که همانجا فکنم

مرغ باغ ملکوتم نِیم از عالم خاک                                   چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم

این همه عظمت برای چیه؟ خیلی قشنگه خالق مهربون ما چه چیزی در ما دید که می فرماید:      

ای انسان، تو اشرف مخلوقاتی ،تو خلیفه من هستی ،این همه عظمت رو می بینی من برای توانسان  آفریدم تا  از این نعمتهااستفاده کنی و تو رو هم برای خودم خلق کردم، بله ،ما مرغ باغ ملکوتیم، نه یک انسان بی هدفی باید قدر جایگاه خود رو بدانیم .